Ludzie ranią tak mocno jak ich kochasz.

Nie każda miłość, przyjaźń, znajomość zasługuje na naprawę. Tak samo jest z ludźmi. Nie każdy zasługuje na drugą szansę

Tylko nie płacz, nie wolno ci płakać...

Ty wiesz lepiej ode mnie, bo przecież znasz moje życie na pamięć, dlatego dobrze wiesz, co powiedzieć o mnie w towarzystwie.

Nie ma we mnie nienawiści, ani żalu Jest tylko świadomość własnej bezużyteczności

Ci, którzy milczą, najczęściej ukrywają wszystko w sobie.

Jeżeli chcesz wiedzieć co naprawdę czuje, wsłuchaj się w krzyk mojego milczenia.

Lubię być sama ze swoimi problemami. Tak po prostu. Od dziecka byłam z nimi zupełnie sama , a dziś to już po prostu kwestia przyzwyczajenia.

Najgorsze są powroty do rzeczywistości. I niezależnie od tego jak bardzo jesteśmy od niej oderwani, to zawsze boli.

I w jednej chwili obumiera w Tobie wszystko.

Mam nadzieję że, kiedyś zrozumiesz jak bardzo Cię potrzebowałam.

Gdybym mogła zadać Bogu jedno pytanie, zapytałabym, czemu nie jesteś teraz przy mnie.

Nie wiem co czuję, co myślę, a nawet do kogo i czego tęsknię. Totalny mętlik. Rozsypane puzzle, a ja nawet nie wiem, czy mam ochotę i siłę cokolwiek układać.

Coraz częściej przekonuję się, że nie warto przywiązywać się do miejsc, rzeczy i ludzi. Miejsca się zmieniają, rzeczy psują,

a ludzie? Ludzie odchodzą.

Zapraszam na http://ilovecarrotsandboys.blogspot.com/

Umiera to szczęście, które miało trwać wiecznie.

Czasami potrzebujemy trochę samotności, oddechu, aby nabrać do wszystkiego dystans.

I to było bardziej niż pewne, że to wszystko jebnie. I jebło. A ja runęłam razem z tym. Spadłam w otchłań i nie potrafię się odnaleźć. Nie umiem się po tym wszystkim podnieść. I obawiam się, że sama sobie już nie poradzę tak jak dawniej. Bo jest trudniej niż było

Nie potrafię opisać tej blokady, gdy mając oczy pełne łez, uśmiecham się dla niepoznaki.

Muszę nauczyć się patrzeć na świat z realistycznego punktu widzenia. Nie wyobrażać sobie zbyt wiele. Nie robić nadziei. 

Największym błędem jest udawanie, że to co nas boli, jest nam obojętne.

Spadam ze schodów zrobionych wyłącznie z powietrza

Mamy uczucia i dlatego życie tak bardzo boli.

Czasami czuję się jak ziarnko piasku na pustyni, które nie robi różnicy gdy jest, i gdy go nie ma.

Tak dziwnie jest czuć, że życie wymyka nam się z rąk.

To co trzyma mnie przy życiu jednocześnie mnie zabija.

Po mimo złych doznań, każdy potrafi kochać 

Patrzę w lustro i co widzę ? Dziewczynę z marzeniami, które nigdy się nie spełnią

Rozpadam się. Nikt tego nie zauważa. Nikt nie może mi pomóc.

Czasami wolałabym być całkiem sama.

- A ty mała czego chcesz od tego życia ?

- Chcę, by w końcu przestało mnie kopać w dupę.

Chciałam choć raz poczuć się kimś lepszym, kimś ważniejszym. Chciałam być kimś, kogo przytula się i do kogo uśmiecha się bez powodu. Chciałam czuć jak moja dłoń delikatnie ściska inną i mieć pewność, że jest naprawdę bezpieczna. Chciałam być kimś potrzebnym... kimś, kogo się po prostu kocha.

Czasami dusisz w sobie emocje tak bardzo, że wystarczy jeden moment by je wypuścić.

Najbardziej boli odejście osób, które zapewniały, że będą z nami w tych najgorszych momentach.

Nigdy nie przepraszaj za to co czujesz. To jak przepraszanie za bycie prawdziwym.

Nie ważne jak bardzo będziesz się zapierać i mówić, że już nie pamiętasz. Zawsze jakaś cząstka ciebie będzie wspominać, marzyć, tęsknić.

Szczęście ? Pozytywne myśli ? Nie znam.

Płakała ciszo, bez szlochów, łkań czy przeciągłych westchnień. Tylko roniąc łzy.

Wiedziała tylko, że znów jej coś odebrano. Tym razem bezpowrotnie.

Uwierzyła, że w jej życie wkradło się szczęście, idiotka.

To tak jakby Fineasz stracił Ferba, a Bolek Lolka.

Nie jestem już smutna, po prostu jestem tym wszystkim zmęczona.

Nie żal mi wspomnień, żal mi czasu spędzonego z niewłaściwymi ludźmi.